نمی دانم چه دردی است "درد"دوست داشتن.....

همین که پای کسی به دنیایت بازمی شود....

پایت ازاین دنیا بریده میشود....

هرگز برای عاشق شدن، به دنبال باران و بهار و بابونه نباش.

گاهی در انتهای خارهای یک کاکتوس

به غنچه ای

می رسی که ماه را بر لبانت می نشاند.....

این تو نیستی که مرا از یاد برده ای

این منم که به یادم اجازه نمیدهم حتی

از نزدیکی ذهن تو عبور کند

صحبت از فراموشی نیست ، صحبت از لیاقت است !!!...

قایقی خواهم ساخت
خواهم انداخت به آب.
دور خواهم شد از این خاک غریب
که در آن هیچ کسی نیست که در بیشه عشق
قهرمانان را بیدار کند.

قایق از تور تهی
و دل از آروزی مروارید،
همچنان خواهم راند
نه به آبیها دل خواهم بست
نه به دریا ـ پریانی که سر از آب بدر می آرند
و در آن تابش تنهایی ماهی گیران
می فشانند فسون از سر گیسوهاشان

همچنان خواهم راند
همچنان خواهم خواند
«دور باید شد، دور.
مردآن شهر، اساطیر نداشت
زن آن شهر به سرشاری یک خوشه انگور نبود
هیچ آئینه تالاری، سرخوشیها را تکرار نکرد
چاله آبی حتی، مشعلی را ننمود
دور باید شد، دور
شب سرودش را خواند،
نوبت پنجره هاست..
همچنان خواهم راند
همچنان خواهم خواند

پشت دریاها شهری ست
که در آن پنجره ها رو به تجلی باز است
بامها جای کبوترهایی است، که به فواره هوش بشری می نگرند
دست هر کودک ده ساله شهر، شاخه معرفتی است
مردم شهر به یک چینه چنان می نگرند
که به یک شعله، به یک خواب لطیف

خاک موسیقی احساس تو را می شنود
و صدای پر مرغان اساطیر می آید در باد

پشت دریا شهری ست
که درآن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است
شاعران وارث آب و خرد و روشنی اند.

پشت دریاها شهری ست!
قایقی باید ساخت ....

"آزادی"واژه زیابیی است که حتی حاضر نیست

رهایی از وابسته بودن است . . .

هیچکس با من نیست !...

مانده ام تا به چه اندیشه کنم...مانده ام در قفس تنهایی..

در قفس میخوانم... چه غریبانه شبی ست...

شب تنهایی من!...

 

در دل دردیست از تو پنهان که مپرس

تنگ آمده چندان دلم از جان که مپرس

با این همه حال و در چنین تنگدلی

جا کرده محبت تو چندان که مپرس . . .

شمع دانی به دم مرگ به پروانه چه گفت؟

 گفت ای عاشق بیچاره فراموش شوی…

سوخت پروانه ولی خوب جوابش را داد

گفت طولی نکشدتو نیز  خاموش شوی..

من گریزانم از این شکل حیات و از این غربت تلخ که به اجبار

به پایم بستند..

می گریزم از عشق و تو ای نازترین خاطره ها همه جا در پی تو می گردم . . .

به گل گفتم عشق چيست؟

گفت از من خوشبوتر ,به پروانه گفتم عشق چيست؟

گفت از من زيبا تر, به شمع گفتم عشق چيست؟

گفت از من سوزنده تر ,به عشق گفتم آخر تو چيستي؟

گفت:

 نگاهي بيش نيستم ...